In een keurig en knus cantuszaaltje,
een zekere avond in mei
Kwam de mooiste vrouw die ik ooit heb gezien
plots zitten op 't bankje naast mij
Ze had zulke glanzende ogen,
en was zo ontzettend charmant
Haar lang haar, dat hing over haar schouder
versierd met een helzwarte band

We zongen gezellig tezamen
Van "Anne", "Marieke" en "Jan"
En wat lagen we dubbel van 't lachen
Toen zei ze: "Wacht, ik heb een goed plan!"
Ze sloop naar voor op haar tenen,
dat vond ik wat link en riskant,
maar ze keerde terug met een vreemd instrument
en stak het kordaat in mijn hand.

Ik dacht: wat een grappig gereedschap
krijg ik hier ineens toegestopt
Ik begon met die hamer te zwieren
't plezier dat kon niet meer getopt
maar mijn greep die was niet zo stevig
en dus vloog hij weg uit mijn hand
door de zaal galmde spoedig het breken van glas:
hij was bij de senior beland

De senior riep mij op het matje
en begon een gigantische preek:
"Kijkt en ziet wat gij nu met mijn glas hebt verricht!...",
ik dacht dat ik staande bezweek,
"..Ten eerste: dit vind ik niet grappig,
ten tweede: beslist niet plezant!..."
O! Ik kreeg alle schuld onterecht op mijn kap!
Vervloekt zij die helzwarte band!

Ik wil je nog een ding vertellen
dus luister nu goed wat ik zeg
want ik geef je tot slot nog een wijze les
Opdat je iets leert uit mijn pech
Je mag mensen niet zomaar vertrouwen:
zelfs Judas die was heel charmant,
Maar je kan zo'n serpent snel herkennen aan
De duivelse helzwarte band!