Scan voor CodexCoëfficiënt
Ik heb mijn hart in Heverlee verloren
Tekst: Niels Libeer
Muziek: Ich hab’ mein Herz in Heidelberg verloren
Muziek: Ich hab’ mein Herz in Heidelberg verloren
- We waren september
en ik was achttien jaar.
Ik kwam in Leuven aan
maar mijn campus was niet daar.
Taal, rechten, psychologie,
daar ben ik toch niets mee?
Daarom wist ik al, daarom wist ik al:
ik moet naar Heverlee.
Ik heb mijn hart in Heverlee verloren,
daar op de campus Arenberg.
Menig student en ook de professoren,
die vinden daar zelden het leven erg.
En in de schaduw van de Imectoren,
tussen de aula's en het lab,
heb ik mijn hart in Heverlee verloren.
Mijn hart ligt in de wetenschap. - Ik was derdejaars en
de clubs hadden een vraag.
Maar daar in het centrum
was het niveau wat laag.
Omdat ik cultuur bemin
en liedjes graag juist zing.
Daarom werd ik toen, daarom werd ik toen
gedoopt buiten de ring.
Ik heb mijn hart in Heverlee verloren,
daar in die oud parochiezaal.
Menig commilito en de cantoren,
die klinken daar zelden catastrofaal
En in de schaduw van de prosenioren,
tussen traditie in de ban,
heb ik mijn hart in Heverlee verloren.
Mijn hart ligt in de cantuskan. - Ik was laatstejaars en
de thesis die woog zwaar.
Maar daar in het lab
was een meisje wonderbaar.
Haar diepe, blauwe ogen,
die keken mij nooit scheel.
Daarom nam ik haar, daarom nam ik haar
met mij naar het kasteel.
Ik heb mijn hart in Heverlee verloren,
daar op een bankje in het park.
Menig passant die mij niet konden storen,
die zagen daar zelden nog zoiets stark.
En in de schaduw van de kasteeltoren,
tussen die eerste kus of vier,
heb ik mijn hart in Heverlee verloren.
Mijn hart dat ligt voor altijd hier.